เกิดเป็นหญิง…ช่างยาก…ลำบากแท้ (ตอน 4)

หลังจากหยุดทานฮอร์โมนส์ในเดือนที่ 3 และมีการพูดคุยกับหัวหน้างานแล้วว่าก้อยกำลังอยู่ในระหว่างการตัดสินใจเรื่องนัดวันผ่าตัดมดลูก ก้อยก็ใช้วันหยุดไปพบหมอที่โรงพยาบาลมิชชั่น และปรึกษาเรื่องการผ่าตัดมดลูก เพราะคุณหมอแจ้งแล้วว่าการเอาก้อนเนื้อออก เปอร์เซ็นต์ที่จะเกิดก้อนเนื้อในมดลูกอีกมากถึง 50% ก้อยจึงตัดสินใจว่าตัดออกไปเลยดีที่สุด และก้อยก็ได้วันนัดมาเรียบร้อยค่ะ วันจันทร์ที่ 14 มิถุนายน 2553 คุณหมอนัดให้มาถึงโรงพยาบาลก่อน 11.00 น. และแจ้งเวลาผ่าตัดคือ 15.00 น.

ก้อยมีเวลาเตรียมตัวเตรียมใจ และหาข้อมูลต่าง ๆ เพิ่มเติมอีก 1 อาทิตย์ ซึ่งส่วนของข้อมูลวิชาการทั้งหมดมาจากหมออ้นทั้งนั้นแหละ อื่น ๆ ก็มีเพื่อน ๆ พูดให้ฟังบ้าง ก้อยก็รับฟังเป็นข้อมูล เพื่อจะได้นำมาปรับใช้ เรื่องการเตรียมตัวก้อยเตรียมมากสักหน่อย เพราะก้อยอยู่บ้านคนเดียว จึงต้องเตรียมเรื่องอาหารการกินไว้ให้พร้อมในช่วงพักรักษาตัว และก็เคลียร์งานออกไปให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ เพราะคุณหมอแจ้งมาแล้วว่าต้องหยุดพักประมาณ 30–45 วัน ส่วนเรื่องเตรียมใจไม่ต้องเตรียมมากค่ะ ถ้าตัดสินใจแล้วก้อยพร้อมสำหรับทุก ๆ สิ่ง ทุก ๆ อย่างที่อาจจะเกิดขึ้น เพราะหมออ้นบอกแล้วว่า การผ่าตัดทุกครั้งมีความเสี่ยง แต่การผ่าตัดมดลูกเป็นการผ่าตัดที่ไม่อันตรายมากนัก ถ้าเปรียบเทียบกับการผ่าตัดหลอดเลือดหัวใจ หรือผ่าตัดสมอง แต่ก็เป็นการผ่าตัดใหญ่เช่นกัน

ครั้งนี้ก้อยเลือกใช้บริการที่โรงพยาบาลมิชชั่น เพราะสามารถใช้ประกันสังคมและประกันชีวิตได้ จึงน่าจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด เพราะก้อยเช็คค่าใช้จ่ายมาแล้ว ถ้าเป็นที่โรงพยาบาลกรุงเทพฯภูเก็ต ก็ประมาณ 5 หมื่นบาท ดูเหมือนว่าจะเป็น Package  ส่วนที่โรงพยาบาลสิริโรจน์ประมาณ 6-7 หมื่นบาท แต่ถ้าเป็นโรงพยาบาลมิชชั่นก้อยไม่ต้องจ่ายสักบาท …

เกิดเป็นหญิง..ช่างยาก…ลำบากแท้ (ตอน 2)

ก้อยไม่รู้ว่าคนอื่น ๆ จะทนกับการปวดได้นานกว่าก้อย หรือน้อยกว่าก้อยนะคะ แต่ก้อยเป็นคนกลัวเข็มฉีดยามาก และไม่ชอบเข้าโรงพยาบาล จนกว่าจะทนไม่ไหวจริง ๆ และวันนั้นก็มาถึง….

วันนั้นก้อยปวดในท้องมากจนทนไม่ไหว กินยาแล้วก็ยังปวด จึงตัดสินใจเข้าโรงพยาบาลอีกครั้ง และครั้งนี้ก้อยยอมรับการตรวจทุกอย่าง …

ผลตรวจออกมาแล้ว…ก้อยมีก้อนเนื้อในมดลูก ไม่ใช่ก้อนเดียวนะคะ หลายก้อน ไม่สามารถระบุจำนวนได้ แต่ก้อนที่ใหญ่ที่สุดประมาณ 5-6 ซ.ม. มังคะ และอยู่ทางส่วนหลังของมดลูก และคือสาเหตุของอาการปวดทั้งหมด…

คุณหมอแนะนำให้ผ่าตัดมดลูก หลังจากพูดคุยกันแล้วว่าก้อยไม่ต้องการมีลูก แต่ก้อยยังไม่มั่นใจ จึงเลือกทางเลือกที่สอง คือกลับไปดูอาการสัก 4-6 เดือน แล้วค่อยกลับมาตรวจอีกครั้งว่าก้อนเนื้อมีขนาดใหญ่ขึ้นมั้ย…ขอกลับไปตั้งหลักก่อนค่ะ เพราะก้อยเข้าโรงพยาบาลโดยที่ทางบ้านไม่มีใครทราบเลย…

ก้อยปล่อยเวลาให้ผ่านไปอีก 3-4 เดือน แต่เป็น 3-4 เดือน ที่เริ่มมีความผิดปกติกับการมีประจำเดือนเพิ่มมากขึ้น อาการปวดเหมือนเดิม ปริมาณประจำเดือนมากเหมือนเดิม แต่สิ่งที่เพิ่มมาคือคราบเปื้อนก่อนมีประจำเดือนนานเป็นสัปดาห์ และหลังจากหมดประจำเดือนแล้วก็ยังมีเลือดออกมาอีก ตอนนี้ก้อยเริ่มเครียดแล้วค่ะ จึงหาวันลาไปตรวจที่ โรงพยาบาล มอ.หาดใหญ่ และเฝ้าภาวนาขอให้ก้อนเนื้อไม่โตขึ้นอีก หรือให้การอ่านผลครั้งแรกผิดพลาดไปเลยก็ได้ จริง ๆ แล้วไม่มีก้อนเนื้ออะไรทั้งนั้น………………