1 เดือนหลังผ่าตัด

วันนี้ครบรอบ 1 เดือน หลังการผ่าตัดค่ะ

แผลภายนอกหายดีแล้วค่ะ แต่แผลข้างในยังอีกนาน คุณหมอบอกตอนที่ก้อยไปพบหมอเพื่อฟังผลก้อนเนื้อว่า คุณรู้มั้ยว่าถ้าเปิดแผลคุณตอนนี้ ข้างในยังเห็นไหมชัดเจน เหมือน ๆ กับยังเป็นแผลสดนั่นแหละค่ะ ร่างกายต้องใช้เวลาอีก 2-3 เดือน ในการกินไหมละลาย และหลังจากนั้นอีกประมาณ 3 เดือน ที่ก้อยต้องระวังตัวเอง ตอนที่คุยกับหมอเพิ่งผ่านไป 3 อาทิตย์เองค่ะ ตอนนี้ก้อยก็พยายามดูแลตัวเองเรื่องการเดิน พยายามเดินเบา ๆ ไม่เผลอวิ่ง หรืออยู่ในอิริยาบถที่กระทบกระเทือนกับแผลในท้อง บางวันก็มีบ้างที่เผลอเดินเร็วจนเกือบวิ่ง พอรู้ตัวก็ลดความเร็วลง บางวันก็เดินมากจนก้อยรู้สึกล้าไปหมด กลับถึงบ้านตอนเย็นพอล้มตัวลงนอนจะรู้ตัวเองเลยว่าแผลข้างในยังระบมอยู่มาก

ผลการตรวจวิเคราะห์ก้อนเนื้อไม่มีปัญหาตามมาค่ะ ไม่ใช่เนื้อร้าย แต่เป็นก้อนเนื้อที่เกิดจากการเจริญเติบโตผิดที่ผิดทาง ตรงตามการวินิจฉัยของคุณหมอที่โรงพยาบาล มอ.หาดใหญ่ ก้อยก็สบายใจได้ 1 เปลาะ แต่ก็ยังต้องเฝ้าระวังและมีการตรวจอย่างสม่ำเสมอ ส่วนเรื่องการตรวจเลือดหลังการรับเลือดบริจาคก้อยคงจะจัดการหลังจาก 6 เดือนไปแล้ว ซึ่งคุณหมอก็ถามนะคะว่าก้อยกลัวการติดเชื้อเหรอ…ถ้ากลัวก็ให้ตรวจได้เลยเพื่อความสบายใจ

ก้อยบอกหมอว่าก้อยไม่กลัวเรื่องการติดเชื้อ HIV. ค่ะ เพราะมั่นใจว่าทางโรงพยาบาลมีการตรวจเช็คเบื้องต้นแล้ว แต่หวั่น ๆ เรื่องไวรัสตับมากกว่า เอาไว้ตรวจตอนที่คุณหมอนัดประเมินผลปลายปีดีกว่าค่ะ

วันเวลาหลังการผ่าตัดมดลูก (วันที่ 16 มิ.ย.)

วันนี้ไม่มีคุณพยาบาลมาช่วยเช็ดตัว และก้อยก็รู้สึกปวดจนไม่อยากทำอะไร ก็เลยนอนนิ่ง ๆ ลุกไปห้องน้ำบ้างตามอาการปวด อาหารที่โรงพยาบาลจัดให้ก็เป็นอาหารอ่อน ๆ ซึ่งตอนนี้ก้อยไม่ค่อยมีความรู้สึกอยากอาหารสักเท่าไหร่ กินได้นิดเดียวเอง…กลัวผอมจังเลย อิอิอิ

วันนี้ก้อยพอจะคุยรู้เรื่องแล้วก็เลยถามคุณหมอเรื่องมดลูกที่ตัดออกมาว่าใหญ่ขนาดไหน คุณหมอบอกว่าขนาดประมาณคนท้อง 4 เดือน (แล้วมันขนาดไหนหว่า….) และผลชิ้นเนื้อต้องรอประมาณ 2 อาทิตย์ ถ้าก้อยไม่มีอาการแทรกซ้อนพรุ่งนี้ก็กลับบ้านได้ เพราะดูจากวันนี้ก้อยก็แข็งแรง และสดชื่นมากแล้ว แต่ท้องที่บวมยังไม่ยุบเลยอ่ะค่ะ

วันนี้ได้คุยโทรศัพท์กับหมออ้นด้วย ทำให้รู้ว่าการผ่าตัดของก้อยมีความเสี่ยงมากเหมือนกัน ถ้าหากว่าเสียเลือดมากกว่านี้ หรือคุณหมอให้เลือดไม่ทันก้อยอาจจะช็อคได้ และมดลูกของก้อยก็มีลักษณะที่เรียกว่าเนื้อเยื่อมีการเจริญเติบโตนอกมดลูก ส่วนของก้อนเนื้อก็โตในชั้นกล้ามเนื้อของมดลูก ไม่ใช่โตในส่วนของเยื่อบุมดลูก…ศัพท์ทางการแพทย์เข้าใจยากจังเลย ก้อยสามารถทำความเข้าใจได้ประมาณนี้แหละค่ะ ส่วนของแผลผ่าตัดต้องดูแลไม่ให้ถูกน้ำประมาณ 1 อาทิตย์ ซึ่งคุณหมอบอกว่าคุณหมอใช้ไหมละลายเย็บให้ แต่แผลข้างในนี่ซี…เรื่องใหญ่

ทั้งคุณหมอที่ผ่าตัดและหมออ้น ย้ำทุกครั้งที่คุยว่าก้อยเพิ่งผ่านการผ่าตัดใหญ่มานะคะ ใจเย็น ๆ บำรุงร่างกายให้แข็งแรง ทานอาหารที่มีประโยชน์ พักผ่อนมาก ๆ ห้ามยกของหนัก ห้ามออกกำลังกาย ซึ่งตอนนี้ก้อยเองก็ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะทำอะไรไหว อยากจะนอนพักเฉย ๆ ให้ร่างกายได้พักผ่อนและมีเวลาในการเยียวยาตัวเอง

แผลผ่าตัดอยู่ต่ำกว่าสะดือประมาณ 10 ซ.ม. คุณหมอปิดแผลด้วยพลาสเตอร์กันน้ำอย่าแน่นหนามาก เพราะจะได้ช่วยประคองแผลไว้ไม่ให้ปริแตก ก่อนนี้ทั้งคุณหมอและคุณพยาบาลถามว่าก้อยมีเลือดออกบ้างมั้ย ตั้งแต่วันแรกที่ออกจากห้องผ่าตัด ซึ่งคำตอบคือ ไม่มีค่ะ แต่ตอนเย็นของวันนี้ก้อยก็เห็นว่ามีเลือดออกจากช่องคลอด เป็นเลือดสด ๆ สีจาง ๆ แต่ออกมาไม่มาก ก้อยแจ้งพยาบาลที่เข้ามาวัดความดันทราบ คุณพยาบาลก็บอกว่าไม่มีอะไรค่ะ เป็นเลือดที่ตกค้างข้างใน…น่ากลัวจัง

วันนี้อาการก้อยดีขึ้นมาก เดินได้คล่องพอสมควร พรุ่งนี้คงกลับบ้านได้แน่นอนค่ะ… ขอบคุณสำหรับทุก ๆ กำลังใจนะคะ