วันนี้ฝนตกหนักทั้งวันเลย ทำให้ก้อยนึกถึงวันหยุดที่ผ่านมา….
วันนั้นก้อยอยู่บ้าน ทำโน่นทำนี่ตามประสาคุณแจ๋วของบ้าน กำลังจะกวาดทรายที่จอดรถ ฝนก็ตกลงมา…หนักพอสมควร ก้อยก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะอยู่ในที่ร่ม แต่เจ้าปุ้กลุ้กหมาข้างบ้านสิ มันวิ่งมาเห่า วนหน้าวนหลัง ให้ก้อยสนใจมัน พอเห็นว่าก้อยสนใจมันก็วิ่งกลับไปที่บ้านมัน มันไปแล้วก้อยก็ไม่สนใจอะไร กวาดขยะต่อ…
เจ้าปุ้กลุ้กเห็นว่าก้อยไม่สนใจ มันก็วิ่งกลับมาใหม่ มาเห่า มากระโดด จะให้ก้อยตามมันไปมั้ง …. แต่ก้อยก็ไม่สนใจ เพราะเจ้าของบ้านก็ไม่อยู่จะให้ก้อยไปบ้านมันทำไมล่ะ กวาดเสร็จก้อยก็เข้าบ้าน จะไปล้างจานต่อ …. จากปกติที่เจ้าปุ้กลุ้กไม่เคยเข้าบ้านก้อยไกลกว่าประตู วันนั้นมันตามไปถึงที่ล้างจาน มันลุกลี้ลุกลนมาก และก็พยายามเรียกร้องความสนใจจากก้อย
ในที่สุดก้อยก็ยอมแพ้ ต้องเดินไปดูที่บ้านของมันว่ามีอะไร … ไปถึงก็เห็นลูก ๆ ทั้ง 8 ตัวของมันหลบอยู่ใต้กระเบื้องหลังคาที่วางพิงอยู่ข้างบ้าน และกำลังเปียก เพราะฝนสาด …. เพราะเหตุนี้นี่เอง เจ้าปุ้กลุ้กถึงได้วิ่งเข้าวิ่งออก เพราะต้องการให้ก้อยไปช่วยลูก ๆ ของมัน พอมันเห็นว่าก้อยเข้าใจความต้องการของมันแล้ว มันก็เดินนวยนาดไปยืนรอที่หน้าบ้านของมัน บริเวณที่นอนประจำที่ไม่เปียกฝน เหมือนเป็นการบอกกลาย ๆ ว่า ให้เอาลูก ๆ ของมันไปไว้ตรงนี้นะ ^____^ เชื่อเค้าเลย
Paaying's Weblog 