เสียอยู่อย่าง….
วิภาเล่าถึงเคล็ดลับในการลดหุ่นจนผอมเพรียวให้บรรดาเพื่อนสาวของเธอฟัง “ฉันก็ติดรูปนางแบบสาวสวยหุ่นเซียะไว้ในตู้เย็นน่ะซี พอเปิดตู้เย็นทีจะได้เตือนตัวเองว่า เป้าหมายของฉันคืออะไร ผลก็อย่างที่เห็น เดือนเดียวฉันลดไปได้ตั้งสิบกิโลแน่ะ”
เพื่อน ๆ ของเธอฮือฮากันถ้วนหน้า ก่อนจะถามว่า วิธีนี้มีข้อเสียอะไรหรือไม่ “มีสิยะ” วิภาตอบอย่างอารมณ์เสีย “ก็อีตาสามีคตัวดีน่ะซี เอาแต่ขยันเปิดตู้เย็นดูรูปนางแบบอยู่นั่นแหละ ตอนนี้เลยกลับมาอ้วนเผละ น้ำหนักขึ้นมาตั้งสิบห้ากิโลแล้ว !!”
ได้เลย …
สุนัขตัวโตของทนายความคนดังประจำเมืองเกิดหลุดจากโซ่ล่ามและวิ่งตรงไปยังร้านขายเนื้อ พร้อมขโมยเนื้อย่างชิ้นโตไป เจ้าของร้านเนื้อจึงเข้าไปที่สำนักงานของทนายความผู้นั้น และถามว่า “ถ้ามีสุนัขหลุดมาขโมยเนื้อไปจากร้านของผม ผมจะสามารถเรียกค่าเนื้อนั้นจากเจ้าของสุนัขได้หรือเปล่าครับ”
ทนายความตอบอย่างอารมณ์ดีว่า “ได้สิ คุณมีสิทธิ์ตามกฏหมายอยู่แล้ว”
“ถ้าอย่างนั้นคุณก็ต้องจ่ายเงินให้ผม 850.-บาท แล้วละ เพราะสุนัขของคุณหลุดมาขโมยเนื้อย่างไปจากร้านของผม” เจ้าของร้านขายเนื้อทวงเงินทันที และทนายความก็เซ็นเช็คให้เขาโดยไม่ได้พูดอะไรสักคำ
เจ้าของร้านเนื้อรับเช็คแล้วกลับไปด้วยความรู้สึกพึงพอใจ แต่สามวันให้หลังเขาก็ได้รับจดหมายฉบับหนึ่ง ซึ่งปรากฏว่าเป็นใบเรียกเก็บเงินจากสำนักงานทนายความเจ้าของสุนัขที่ระบุว่า
“ค่าให้คำปรึกษาทางกฏหมายมูลค่า 5,000.-บาท”
Paaying's Weblog 