บทบาทพนักงานนวดที่มอสโค

ก้อยบอกว่าจะเล่าเรื่องที่ไปโผล่ที่กรุงมอสโค ว่ามีอะไรน่าสนใจบ้างใช่มั้ยคะ ช่วงเวลาที่อยู่มอสโค 7-8 วัน แต่เป็นวันที่ต้องทำงานซะ 4 วัน เป็น 4 วันเต็ม ๆ ด้วยนะคะ อีก 4 วันที่เหลือก็เป็นเวลาบนเครื่องบินซะเกือบ 2 วัน สรุปก็คือ…ก้อยมีเวลาเตร็ดเตร่ในกรุงมอสโคจริง ๆ แค่ 2 วันเอง…

เล่าเรื่องงานก่อนดีกว่า…งานที่ไปคืองาน MATIW วันที่ 22 – 25 กันยายน 2552 ค่ะ งานนี้เป็นงานที่รวมผู้ประกอบการด้านการท่องเที่ยวจากทั่วทุกมุมโลก อลังการงานสร้างจริง ๆ ค่ะ บูธของประเทศไทยก็สวยงามไม่แพ้ชาติไหน ๆ แต่การทำงานเบื้องหลังก็คงจะเหมือนกันทุก ๆ ที่ เพราะกว่างานจะเสร็จเรียบร้อยก็นาทีสุดท้ายก่อนงานเปิดจริง ๆ ค่ะ พวกเราตั้งใจว่าจะเข้าไปจัดวางของ จัดแต่งบูธในวันที่ 21 ช่วงบ่าย แต่ก็รอตั้งแต่ 4 โมงเย็น ยัน 1 ทุ่ม ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ก็เลยต้องแยกย้ายกันกลับค่ะ

วันรุ่งขึ้น คือวันที่ 22 เป็นวันทำงานวันแรกในเมืองมอสโคค่ะ รถมารับตั้งแต่ 8 โมงเช้า บรรยากาศเช้านี้ยังสดใสมาก ๆ สำหรับพวกเราทุกคน แม้ว่าเมื่อวานจะใช้ขาเดินมากกว่า 5 ชั่วโมง อิอิอิ ถึงบูธแล้วงานแรกที่ต้องทำคือ หาของ รื้อของ และ จัดของ ค่ะ กว่าจะเสร็จก็ใกล้เวลาเปิดงาน เจ้านายก็เลยให้สองสาวรีบไปเปลี่ยนเครื่องทรง … แปลงร่างเป็นสาวไทยใจเหี้ยมหาญ อิอิอิ

กลับมาถึงบูธ ถ่ายรูปได้ 2-3 รูป งานก็เริ่มเข้า และก็งานเข้ามาเรื่อย ๆ เรียกว่านวดกันมือไม่ว่างเลยค่ะ ปากก็ยิ้มไปเรื่อย ๆ แม้มือจะเมื่อย นิ้วจะเจ็บ แต่ก็ยังยิ้มได้ค่ะ … เหตุการณ์เป็นเหมือนกันทุกวันค่ะ วันที่ 2 เริ่มมีอาการเจ็บนิ้ว และวันที่ 3 วันที่ 4 อาการเจ็บก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ เจ้านายให้นวดติดต่อกัน 2 ชั่วโมง แล้วก็พัก 1 – 1.5 ชั่วโมง แล้วก็กลับมานวดต่ออีก 2 ชั่วโมง แต่วันแรก กับวันที่สอง มีนวดนอกสถานที่ต่ออีกประมาณ 2 ชั่วโมง กว่าจะกลับถึงที่พักก็ 3 – 4 ทุ่มทุกคืนค่ะ และ 8 โมงเช้ารถก็มารับตรงเวลาทุกวัน

พูดถึงการแต่งองค์ทรงเครื่องน้องฝนช่วยก้อยได้มากค่ะ สมกับเป็นมืออาชีพจริง ๆ ถ้าไม่มีน้องฝนหน้าตาก้อยคงดูแย่กว่าที่เห็น อิอิอิ ถ้าพูดถึงการทำงานเรา 2 คน ช่วยกันได้มากในด้านของการให้กำลังใจซึ่งกันและกันค่ะ … สู้ ๆ … ทนอีกนิดนึงนะ … และก็ต้องขอบคุณสำหรับทุก ๆ กำลังใจจากคนไทยทุกคนที่แวะมาทักทายค่ะ